Bellen naar het ziekenhuis

Raskey Salih is een kleine boer die katoen verbouwt. Katoen verbouwen is arbeidsintensief en al zijn kinderen werken dan ook mee.
Al zijn katoen wordt gekocht door een grote handelaar die het exporteert. De handelaar maakt daar een leuke winst op, Raskey haalt er zijn onkosten uit en slaagt er telkens weer in om zijn hoofd boven water te houden.
Zijn boerderij ligt pal tegen de grens met Tigray, waar het onrustig is. In zijn buurt is het gelukkig al die tijd rustig gebleven.

Twee jaar geleden begon Raskey met één oog waziger te zien. Al snel was men er achter dat het staar was, een ouderdomskwaal.
De dokter verwees hem door naar het oogziekenhuis in Bahir Dar, na één telefoontje wist hij al dat het financieel niet haalbaar was, maar als hij volgend jaar januari weer zou bellen, en zijn diagnose zou echt staar zijn, dan zou hij misschien gratis geholpen kunnen worden.
En zo gebeurde het. Na een reis van 265 kilometer was de uiteindelijke diagnose staar en werd hij nog dezelfde dag, 30 maart, succesvol geopereerd.