De school in Wotet Abay heeft een schooltuin gekregen. In de school leren de kinderen over moderne landbouw. Ook zijn bomen aangeplant, die in de toekomst flink schaduw moeten leveren. Dan is het mogelijk om zelfs buiten in de schaduw bepaalde lessen te geven. Dat scheelt weer een klaslokaal.
De school in Wotet Abay heeft een schooltuin gekregen. In de school leren de kinderen over moderne landbouw. Ook zijn bomen aangeplant, die in de toekomst flink schaduw moeten leveren. Dan is het mogelijk om zelfs buiten in de schaduw bepaalde lessen te geven. Dat scheelt weer een klaslokaal.
En Simone Schilder is daar onlangs geweest om aardbeienplantjes te introduceren.
Allemaal goede initiatieven, maar het staat en valt allemaal met water.
Water is sowieso nodig voor de toiletgebouwtjes, een verplichting opgelegd door de overheid, die hoeveelheid water valt ook nog wel met emmers aan te voeren.
De school staat op 300 meter afstand van de Nijl en dan is het nog 70 meter naar beneden om echt aan de waterkant te komen. In het begin moesten de schoolkinderen op de hand de schooltuin begieten, daarvoor moesten ze 70 meter naar boven klimmen met een emmer vol water en dan nog eens 300 meter naar school. Ondoenlijk, vooral met een schooltuin, waar nu ook sappige aardbeien moeten groeien.
De school gebruikte water van de waterleiding, maar dat mocht hooguit zeer tijdelijk.
Eindelijk is een pomp geïnstalleerd die een grote watertank volhoudt. Dat moet een sterke pomp zijn want 70 meter hoogteverschil is geen peuleschil.
Er is nu genoeg water voor de toiletten, de bomen, de schooltuinen en voor de sappigste aardbeien.
